هندبال، ورزشی گروهی و جذاب، در میان معلولین نیز طرفداران زیادی دارد. این ورزش که در دو نوع هندبال با ویلچر و هندبال ناشنوایان برگزار می‌شود، فرصتی عالی برای فعالیت بدنی، ارتقای روحیه و رقابت سالم به معلولین می‌دهد.
در این مقاله، به بررسی هندبال معلولین در ایران می‌پردازیم و به سوالات زیر پاسخ می‌دهیم:
- هندبال با ویلچر و هندبال ناشنوایان چه تفاوتی با هم دارند؟
- وضعیت هندبال معلولین در ایران چگونه است؟
- چه امکاناتی برای ورزش هندبال معلولین در ایران وجود دارد؟
- چگونه می‌توانم در هندبال معلولین فعال شوم؟
هندبال با ویلچر و هندبال ناشنوایان: شباهت‌ها و تفاوت‌ها
هر دو نوع هندبال معلولین، بر روی زمین هندبال استاندارد و با قوانین مشابه هندبال سنتی انجام می‌شوند. با این حال، برخی تفاوت‌های کلیدی نیز بین این دو رشته وجود دارد:
در این رشته، بازیکنان از ویلچر ورزشی برای حرکت در زمین استفاده می‌کنند. تعداد بازیکنان هر تیم 4 نفر است و زمین مسابقه نیز کوچکتر از زمین هندبال سنتی است.
هندبال ناشنوایان
در این رشته، بازیکنان از حس شنوایی خود محروم هستند. برای برقراری ارتباط بین بازیکنان و داوران، از زبان اشاره و علائم بصری استفاده می‌شود. تعداد بازیکنان هر تیم 7 نفر است و زمین مسابقه نیز با زمین هندبال سنتی تفاوتی ندارد.
وضعیت هندبال معلولین در ایران
هندبال معلولین در ایران سابقه‌ای طولانی دارد و از جمله رشته‌های ورزشی محبوب در میان معلولین است.
- تیم ملی هندبال با ویلچر ایران: این تیم سابقه حضور در مسابقات جهانی و پارالمپیک را نیز دارد و از جمله تیم‌های قدرتمند این رشته در آسیا و جهان به شمار می‌رود.
- تیم ملی هندبال ناشنوایان ایران: این تیم نیز در مسابقات جهانی و بین‌المللی حضوری فعال داشته و افتخارات زیادی کسب کرده است.
در سال‌های اخیر، توجه بیشتری به ورزش هندبال معلولین در ایران شده است. فدراسیون جانبازان و معلولین جمهوری اسلامی ایران، زیر نظر کمیته هندبال، فعالیت‌های مربوط به این رشته را در سطح کشور سازماندهی و برنامه‌ریزی می‌کند.
